نقد فیلم «پوست» ساخته لیلیانا کاوانی | نقیضه‌ای سیاه و هجوآلود بر جنگ

lمختص جامعه سینما:آرمین اعتمادی/”پوست”، ساخته لیلیانا کاوانی فیلمساز زن ایتالیایی، نقیضه‌ای سیاه و هجوآلود بر جنگ جهانی دوم است. فیلمنامه بر اساس کتاب خاطرات زندگی کورزیو مالاپارته (در فیلم با بازی مارچلو ماسترویانی) نوشته شده. مالاپارته، افسر ارتش ایتالیا، آدم عجیب و پیچیده‌ای است.
ظاهرا ۱۵ سال قبل از شروع جنگ، پیمان اخوت با فاشیستها بسته بوده و پس از آن تغییر رویه میدهد و در سالهای پایانی جنگ جهانی، دستِ دوستی به سوی آمریکاییهایی دراز میکند که در ظاهر آمده‌اند تا ایتالیا را نجات دهند. فیلم، با ورود گردان پنجم ارتش آمریکا به شهر ناپل (قدیمی‌ترین شهر اروپا) و شروع تعامل نظامیان با اهالی شهر آغاز میگردد.

مردم ناپل در ظاهر خود را بسیار آمریکایی‌دوست نشان میدهند و با روی گشاده با نظامیان برخورد میکنند؛ اما هرچه فیلم جلوتر میرود، بیشتر میفهمیم که این دوستی از سر ناچاری و گرسنگیست. دوستی با آمریکا برای آنان متضمن پول و نان شب است، اما این باعث نمیشود که اهالی نفرت عمیقی را که نسبت به هر نیروی اشغالگر درون خود پنهان کرده‌اند، فراموش کنند.

قبل از آمریکا، ارتش آلمان با همان وعده‌ها به شهر آمده و مردم رنگ و بوی دروغین آن‌ها را فهمیده و دیگر گرگ باران‌دیده شده‌اند و خوب میدانند که برای گذران زندگی، باید “سیاست و دورویی” به خرج دهند. (رجوع شود به سکانس تولید کلاه‌گیسهای بلوند جعلی برای پوشش آلت تناسلی زنان ایتالیایی و جلب نظر مردان بلوند پسند آمریکایی)

در این میان مالاپارته نقش واسطه این تعاملات و آدم پیچیده داستان را بازی میکند: هم به احوالات مردم جنگ‌زده و روان‌پریش و مجنون ناپل آگاه است، (رجوع شود به سکانس عجیبِ مهمانی زایمان دروغین یک مرد هم‌جنس‌گرا که نوزادی چوبی با آلت مردانه غول‌آسا به دنیا می‌آورد) و هم رگ خواب آمریکاییها را خوب میداند:

زن متاهل سناتور معروف نیویورک را در شهر میگرداند و شیفته خود میکند، معتمد ژنرال بزرگ یانکی‌ها میشود و معاملات پرسود را برایشان جوش میدهد.

انگار در این سیرک دیوانه‌وار، تنها چیزی که اهمیت ندارد، جان آدمیست. دعوا بر سر قیمت آزاد کردن اسرای آلمانیست، اسرایی که بر اساس وزنشان معامله می‌شوند و باید بیشتر بخورند تا گرانتر فروخته شوند. دعوا بر سر پرده بکارت تنها دختر باکره شهر است که پدرش از این امر به خوبی پول درمی‌آورد.

به عبارت دیگر، دعوا بر سر رابطه میان “پوست و گوشت” و “پول” است. این تقابل در فینال شوکه‌کننده نهایی به اوج خود میرسد و ضربه پایانی را به مخاطب و همچنین به مالاپارته وارد میکند

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

به بالای صفحه بردن